بیایید شکوه لبخند طبیعت را دریابیم
به مناسبت پاسداشت روز جهانی محیط زیست
بگذارید آسمان کمی نفس بکشد!
بگذارید کبوتران سپید و سرخ، در آسمان پر بگیرند!
بگذارید درختان، کمی به سمت روزنه های نور قد بکشند!
خاک اگر پاک نباشد، هیچ گلی شکوفا نمی شود؛ هیچ درختی سرپا نمی شود تا پرندگان، شاخ و برگش را آشیانه کنند؛ هیچ پرنده ای آبی آ سمان را به جولان بر نخواهد خاست.
اگر زلال چشمه سارها رنگ سیاهی و کبودی بگیرد، ماهیان در حسرت آب، یک به یک جان می سپارند و دریا هم بدون ماهی، یعنی: سرابی سوخته.
اگر جنگل کویر شود، اگر دریا به زباله دان هسته ای تبدیل شود و اگر آسمان را ابرهای تیره انفجارهای اتمی به چالش فرا بخواند، دیگر زمین جای ماندن نخواهد بود.
دیگر آسمان رنگ آبی پاک را به خود نخواهد دید.
دیگر ستاره ها شب را آذین نخواهند بست.
بیایید باغچه ها را لبریز گل کنیم!
بیایید بر لب طاقچه های زندگی مان، گلدان هایی پر از گل های سرخ و سپید بگذاریم؛ با گل هایی واقعی که حال و هوای حیاتمان را رنگ و بویی دیگرگونه بدهند.
دیگر زمین، از دست انسان ها به تنگ آمده است.
آسمان هر روز پژمرده تر از دیروز، غروب هایی پی در پی را می شمارد.
دریا، جرعه جرعه می خشکد و جنگل، طعم سبزینگی را از خاطر می برد.
وای از روزی که کودکانمان، آبی آسمان را به بوم نقاشی شان، آه بکشند!
امان از هنگامی که جنگل را در تصاویر مرده مرور کنیم!
به جای این همه گل های کاغذی، ای کاش
گلی شبیه تو زیبا، دوباره می رویید
و یا به جای شبی ابری و غبارآلود
در آسمان سیاهم، ستاره می رویید
(متن از علی خیری)
دریافت بروشور
جهت مشاهده پوسترها به ادامه مطلب بروید.